Υγεία

Φωνή απόγνωσης από το Αττικό Νοσοκομείο, της Ουρανίας Σταυρακάκη

Ημέρα 12η στο Αττικό Νοσοκομείο. Η κατάσταση τραγική. Πιεσμένοι νοσηλευτές, 2 για 45 ασθενείς ενώ ήδη το 8 προς 1 θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Επίσκεψη γιατρών από τις 6 το πρωί στις 12 τη νύχτα.

8 κρεβάτια στους διαδρόμους με προβληματική νοσηλεία και κανένα σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αδυναμία ασθενών να βρουν γιατρούς για να ενημερωθούν. Εφημερεύοντες γιατροί, μόνο οι ειδικευμένοι σε 3 διαφορετικούς ορόφους γιατί οι κλινικές έχουν περιοριστεί και οι ασθενείς πετιούνται ως φιλοξενούμενοι σε άσχετες κλινικές.

Άφθονες καθαρίστριες ιδιωτικών συνεργείων και αμέτρητες εταιρείες security για να καταστέλλουν τη δίκαιη αγανάκτηση των ασθενών και συνοδών. Δυο θάνατοι και μια ανακοπή ασθενούς στο διάδρομο, μόνο σε μια κλινική.

Η κατάσταση στο σύστημα υγείας με υποστελέχωση που κρατάει και χειροτερεύει πάνω από 10ετια, οδηγεί σε ασφυξία και απώλειες ανθρωπίνων ζωών. Όποιος έχει να πληρώσει τα καταφέρνει λίγο καλύτερα. Κάθε 2 ημέρες για τους συνοδούς rapid test με 6 ευρώ το ελάχιστο, σημαίνει 90 ευρώ το μήνα και απίστευτη ταλαιπωρία. Έστω και αυτό που θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν η έννοια μας είναι να προστατεύσουμε τον κόσμο μας.

Όποιος δεν έχει, μένει ασυνόδευτος με ό,τι σημαίνει αυτό. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό το κόστος. Φαγητό, καφές, νερό των συνοδών.

Η διαλυμένη πρωτοβάθμια φροντίδα,φέρνει κόσμο στα νοσοκομεία, πολλές φορές όταν είναι πολύ αργά. Οι ώρες αναμονής δώδεκα ώρες και κάποιες φορές χάνονται οι άνθρωποι μας στην αναμονή διαλογής για να δουν τον ανάλογο γιατρό. Σήμερα είμαι εγώ, αύριο εσύ. Οι άμαζες διαμαρτυρίες έξω από τα νοσοκομεία δεν πιέζουν κανένα υπουργό και κανένα σύστημα που θεωρεί την υγεία περιττή πολυτέλεια. Οι εθιμοτυπικές απεργίες συμβολικού χαρακτήρα, δεν αλλάζουν την κατάσταση. Μόνο η οργάνωση και ανάπτυξη μαζικών διαμαρτυριών και διεκδίκησης της υγείας μας, τής υγείας του λαού, μπορεί να δώσει διέξοδο, για να μη θρηνούμε αλλά θύματα.

Για να είναι ασθενείς και υγειονομικοί σε ανθρώπινες συνθήκες.